Мециновиќ до скопјани – ако победам ќе бидам натпартиски

Во финишот пред неделното гласање, кандидатот на Левица за градоначалник на Скопје, Амар Мециновиќ, ја кристализира рамката на својата понуда: ако победи, мандатот ќе биде натпартиски; ако изгуби, битката продолжува — во судници и институции — поради обелоденувањето на неговиот единствен матичен број за време на кампањата. Со ова, Мециновиќ ја поставува трката како судир меѓу „системот на привилегии“ и „граѓанската мобилизација“, каде исходот не се мери само со функцијата, туку и со тоа дали трети опции трајно ќе ја отвораат политичката сцена во Скопје.

На завршната прес-конференција тој тврди дека станува збор за преседан: јавно бил обелоденет неговиот ЕМБГ — чин што го нарекува „страшна злоупотреба и кривично дело“ — и најавува тужби и кривични пријави веднаш по изборите. Аргументот е принципиелен, не личен: прашање на граници меѓу политиката и приватноста, и на одговорност на институциите кои, како што вели, „не реагирале“. Дури и кога правната квалификација останува предмет на надлежните, политичката порака е јасна: довербата во процесот зависи од тоа дали личните податоци се недопирливи дури и во најжестоката кампања.

Паралелно, Мециновиќ проектира натпартиски профил на управување: „ако се случи победата, ќе биде натпартиска, а таков ќе биде и мандатот“, велејќи дека Скопје има потреба од градоначалник што разговара со јавноста, а не од „структурирано насилство преку институциите“. Повикот е двоен: кон гласачите — „Скопје да се соочи со системот“ — и кон поранешните противкандидати да дадат јавна поддршка во име на „опцијата против режимот“. Така се конструира политичка рамка во која градската политика станува тест за тоа дали градот може да излезе од партиски дуопол.

„Од недела ништо нема да биде исто“ — тезата е насочена подалеку од изборната ноќ. И со победа и без неа, тврди Мециновиќ, вториот круг веќе покажал дека гласањето за независни и трети опции има „физичка манифестација“. Контекстот е бројчан: во првиот круг тој освои 30.665 гласа, а противкандидатот од ВМРО-ДПМНЕ, Орце Ѓорѓиевски, 91.663; патот до изедначување мора да мине преку мобилизација на неопределените и преку откажување од дисциплината на партиски табори. Во тој наратив, адресата на пораката не се штабовите, туку граѓаните што „не сакаат апсолутна власт“ во главниот град.

Политичката сметка е поучна и за неговите конкуренти. Ако судската офанзива за заштита на личните податоци добие тежина, тоа ќе го притисне системот да ги подигне стандардите на изборна игра; ако натпартиската понуда добие гласови, ќе се редизајнираат очекувањата од градоначалникот како менаџер на услуги, не како партиски комесар. Во двата исхода, вториот круг во Скопје може да се покаже како момент кога градот — барем наративно — се обидува да се еманципира од навиките што го држат во место.