Skip to content
Крстарењата се важен дел од глобалниот туризам со децении, нудејќи луксузни патувања што комбинираат удобност со истражување на разновидни дестинации.
Сепак, во последно време, многу европски пристанишни градови изразија незадоволство од негативните ефекти што ги носи масовното пристигнување на крстосувачки бродови.
Оваа тензија расте и води до сè почести ограничувања и забрани за пристанување на крстосувачки бродови во одредени пристаништа.
Една од главните причини за критики кон крстарењето е неговиот огромен негативен еколошки отпечаток.
Крстосувачките бродови користат горива богати со сулфур, што доведува до значителни емисии на штетни гасови што придонесуваат за загадување на воздухот и климатските промени. Покрај тоа, испуштањето отпадни води и хемикалии во морето го загрозува морскиот екосистем.
Покрај еколошките проблеми, крстосувачките бродови привлекуваат огромен број туристи за краток временски период, честопати поплавувајќи ги малите градови и нарушувајќи го квалитетот на животот на локалните жители. Венеција, Барселона и Дубровник се меѓу градовите што воведоа строги ограничувања за крузерите. Нивните градски улици станаа презаситени, а инфраструктурата не може да се справи со таков прилив на посетители.
Нема голема економска корист
Иако поддржувачите тврдат дека индустријата за крстарења носи значителни економски придобивки, многу градови забележуваат дека локалните заедници не остваруваат голем профит. Патниците на крузерите честопати поминуваат само неколку часа во пристаништата. Тие не користат локални хотели и често купуваат сувенири и храна во продавници и ресторани поврзани со самите компании за крстарења. Ова значи дека голем дел од приходите одат кај големите корпорации, наместо кај локалните претприемачи.
Мерки и ограничувања на европските градови
Поради споменатите проблеми, сè повеќе европски градови воведуваат мерки за регулирање или ограничување на бројот на крузери. Венеција ги забрани големите крузери во својот историски центар, а Барселона и Амстердам воведоа даноци за патниците на крузери за да ги намалат негативните ефекти од масовниот туризам. Слично на тоа, Дубровник го ограничи бројот на бродови што можат да се закотват во пристаништето во исто време.
Конфликтот меѓу индустријата за крстарења и европските пристанишни градови претставува предизвик што бара компромис. Од една страна, крузерите носат туризам и приходи, тоа е вистина. Сепак, од друга страна, тие предизвикуваат еколошки и инфраструктурни проблеми што го загрозуваат квалитетот на живот на локалното население. Иднината на оваа индустрија ќе зависи од нејзината способност да се прилагоди на новите еколошки стандарди и политиките за одржлив туризам.
