Skip to content
Поранешниот нацистички бункер во Хамбург е висок само 58 метри, малку повисок од Кривата кула во Пиза, но сепак доста масивен. Доминирал во панорамата на германскиот град 80 години, а денес има сосема поинаква намена.
Бункерот сега содржи два ресторана, хотел Хард Рок на пет ката и новоизграден бар на покривот во облик на пирамида, како и зеленило што ја покрива фасадата.
Хотелот е соодветен додаток на град со импресивна музичка историја – на крајот на краиштата, тука Битлси ја започнаа својата кариера во раните 1960-ти, објавува CNN.
Во истиот округ, Карофертел, има голем број кафулиња и антикварници, како и ноќниот клуб „Кнуст“, сместен во поранешна кланица.
Што нуди хотелскиот бункер во Хамбург?
Цените на собите во овој хотел lnaca REVERB се движат од 180 евра за класична соба до 269 евра за апартман со поглед на градот.
Гостите можат сами да се пријават, а освен што се опремени со паметна технологија, нуди и простори за деловни состаноци и работа.
Не мора да бидете гостин на хотел за да уживате во погодностите на бункерот. На приземјето има кафуле, како и продавница за љубителите на хард рок сувенири.
Бар-ресторанот „Каро и Пол“, од познатиот германски телевизиски готвач Франк Розин, беше отворен во април 2024 година и ги зафаќа првите три нивоа од зградата.
На петтиот кат има уште еден ресторан со меѓународно мени, а на врвот има кровна градина со бар и шеталиште околу периметарот на зградата, до кое секој има слободен пристап.
Ѕидовите на бункерот се дебели два и пол метри
Бункерот во Хамбург беше една од осумте противвоздушни кули – надземни противвоздушни бункери кои служеа како засолништа за време на воздушните напади – што Германија ги изгради по британските воздушни напади врз Берлин во 1940 година.
Историјата што ја носи бункерот во Хамбург е тешка, но бетонската кула од 76.000 тони со ѕидови дебели два и пол метри не беше лесна за рушење или игнорирање.
Единствениот таков бункер што беше целосно уништен се наоѓаше во зоолошката градина во Берлин. Бидејќи сите други се во густо населени области каде што експлозивите би претставувале преголем ризик, тие преживеаја до ден-денес.
„Идејата за додавање зеленило на покривот на зградата беше да се додаде нешто мирно и позитивно на овој огромен блок оставен од нацистичката диктатура“, изјави за АФП Анита Енгелс, од здружението на станари на Хилдегарден, кое го поддржа проектот.
Здружението помогна да се отвори ново поглавје во историјата на оваа хамбуршка монструозност со собирање сведоштва од луѓе кои живееле во воениот бункер, како и записи за стотиците принудни работници кои го изградиле.
Изложбата на првиот кат од хотелот дава целосна слика за историјата на оваа зграда.
Не е невообичаено историските згради да добијат сосема поинаква намена, па така некои албански бункери се претворени во кафулиња и привлекуваат голем број љубопитни туристи.
