Според извештај објавен од Европската агенција за животна средина (EEA), за намалување на растечкиот ризик од шумски пожари во Европа и зголемување на отпорноста на шумите на климатските промени, потребни се решенија базирани на природата.
Пожарите отсекогаш биле дел од природниот циклус на шумите. Сепак, низ цела Европа, шумските пожари стануваат сè почести и поразорни, бидејќи климатските промени, урбаното ширење и напуштањето на земјиштето ја зголемуваат веројатноста за услови поволни за пожари.
Извештајот на EEA „Решенија базирани на природата за поотпорни европски шуми“ ги наведува мерките за превенција и закрепнување по пожарите – како што се повторно обновување на шумите, поттикнување на вегетација отпорна на пожар и создавање зелени противпожарни појаси и тампон зони.
Презентирани се примери од Италија, Финска и други земји, а извештајот придонесува за спроведување на стратегијата на ЕУ за адаптација кон климатските промени и стратегијата на ЕУ за шумите до 2030 година.
Пожарите се еден од најголемите проблеми
Во просек, секоја година површина од 3.770 км² (приближно со големината на Мајорка) била погодена од шумски пожари во 32-те земји-членки на ЕЕА (помеѓу 2000 и 2024 годин.
Традиционално ранливите региони, како што е Медитеранот, сега се соочуваат со подолги и поинтензивни сезони на пожари, додека регионите на северозападна Европа, кои претходно беа помалку погодени, исто така се соочуваат со почести и поразорни пожари.
Ситуацијата е дополнително отежната од фактот дека 7,4% од површината на Европа се наоѓа во области каде што населбите се во близина или во области со лесно запалива вегетација.
Покрај ризикот за човечките животи, домовите и средствата за живот, пожарите им се закануваат и на богатите шумски екосистеми на Европа. Шумите обезбедуваат клучни „услуги“, вклучувајќи производство на дрво, складирање на јаглерод и регулирање на климата, од кои сите се сериозно нарушени од пожарите.
„Решенија базирани на природата“
Досега, одговорот на Европа на шумските пожари се фокусираше главно на итни мерки и сузбивање, наместо на превенција и закрепнување. Доколку ова не се промени, управувањето со пожарите ќе станува сè потешко во услови на климатски промени.
Решенијата базирани на природата можат да играат клучна улога во управувањето со шумите. Шумарство „блиску до природата“, како што е промовирано во Стратегијата на ЕУ за шуми 2030, помага во намалувањето на ризикот од пожар со управување со количината на запалив материјал преку пасење, агрошумарство, отстранување на суво дрво и планирано и контролирано горење. Ваквите пристапи, исто така, поттикнуваат разновидност на видови, возрасти и шумски структури, правејќи ги поотпорни и помалку подложни на пожар.
Одржувањето на шумите по пожарот бара сеопфатна реставрација, вклучувајќи природна или потпомогната регенерација, пошумување со разновидни видови, како и реставрација на почвата и водните текови.
Диверзификацијата на пејзажот и дрвјата, исто така, ја зголемува отпорноста на други климатски закани, како што се наездата од штетници.
ЕЕА нагласува дека решенијата базирани на природата секогаш треба да бидат прилагодени на локалните услови и ризици, како и на социоекономските околности.
