Skip to content
Главната судница во Идризово денеска повторно се претвори во потсетник на најголемата цивилна трагедија во поновата историја на Македонија. На третото рочиште за пожарот во дискотеката „Пулс“ во Кочани, одбраната на обвинетите ја искористи првата прилика да го нападне обвинителниот акт, да ја префрли вината кон музичката група ДНК и кон институциите – а ниту еден од обвинетите не се изјасни дека се чувствува виновен.
Сликата во судницата беше далеку од сувопарна процедура. Главната расправа почна со изјаснување на оштетените, а еден од преживеаните од пожарот застана пред судот со преврзана глава, видливо сè уште лекувајќи тешки повреди. Тој изјави дека се приклучува кон кривичниот прогон, а надоместот за штета ќе го бара во посебна граѓанска постапка. Во моментот кога со завои на главата стоеше само неколку метри од првообвинетиот Дејан Јованов – Деко, во судницата завладеа тишина која повеќе зборуваше од сите воведни говори.
Одбраната на сопственикот на „Пулс“ настапи агресивно. Адвокатката Ивана Коцевска тврдеше дека клучна одговорност за пожарот имаат групата ДНК, која внела и активирала пиротехнички средства, и институциите што дозволиле објект за лесна индустрија да функционира како клуб без соодветни излези и заштита. Според нејзината теза, Јованов бил „ставен во заблуда“ од надлежните и може да одговара, во најмала рака, само за евентуална небрежност, но не и за трагичниот исход со десетици загинати.
Самите зборови на Јованов дополнително ја вжештија атмосферата. Тој им изрази сочувство на семејствата, кажа дека „секој ден ја преживува кобната ноќ“ и дека никогаш не би дозволил во клубот да фали нешто, особено на место каде излегувале и неговите деца. Дел од родителите на загинатите со плачење ја напуштиле судницата, не прифаќајќи го фактот дека човекот кој го поврзуваат со загубата на своите деца не се чувствува виновен и обвинението го смета за неправедно.
Одбраната на останатите обвинети се обидува да ја демонтира конструкцијата на обвинителството дел по дел. Бранителите на сопственикот на зградата, Горазд Милковски, нагласуваат дека тој законски го издал просторот со важечка документација и не учествувал ниту во градежни зафати, ниту во адаптација на ентериерот, кој подоцна станал дискотека. Одбраната на Милка Едровска, сопственичката на „Венци проект“, тврди дека таа била ангажирана само за сообраќајно решение и паркинг, а не за внатрешно уредување, и дека фирмата била злоупотребена – документ со рок од шест месеци бил користен цели десет години како покритие за објект што во меѓувреме радикално се сменил.
Во позадина на правниот дуел стои обвинителен акт од 166 страници, кој опфаќа повеќе од триесет службени и одговорни лица и три правни лица – од сопственикот на клубот и неговото семејство, преку проектанти и сопственик на објектот, до инспектори, поранешни кочански градоначалници, директори на Дирекцијата за заштита и спасување и поранешни министри за економија. Обвинителството тврди дека во периодот од 2012 до 16 март 2025 година системски не се постапувало по прописите, не се вршеле потребните надзори, се толерирала корупција и со тоа се создале услови за катастрофа. Во кобната ноќ, при настап на ДНК, во дискотеката имало 672 лица; по активирањето на пиротехниката пожарот се проширил стихијно, а во метежот и чадот загинале 63 млади луѓе, од кои шест малолетни, додека над 200 биле повредени, многумина со доживотни последици.
Паралелно со главниот предмет, случајот „Пулс“ веќе го отвори и досега невиден круг на одговорност кон инспекторите и полицијата. По сторијата на ИРЛ за улогата на даночни и пазарни инспектори, отворањето предистражна постапка доведе до приведување на единаесет нови осомничени, а истрагата продолжува и за други службени лица кои со години контролирале – или, подобро речено, не контролирале – како работи дискотеката. За јавноста, сознанијата за 13 мобилни телефони и лаптоп пронајдени во ќелија на еден од обвинетите во притвор само ја продлабочија сликата за систем кој тешко успева да воспостави ред, дури и кога трагедијата веќе се случила.
По денешното рочиште, на кое одбраната јасно стави до знаење дека ќе го напаѓа обвинителниот акт како „паушален“ и „конструиран“, а судскиот совет го закажа продолжението на процесот за 4 декември. Тогаш треба да продолжат воведните зборови на одбраната и да се најават првите конкретни докази со кои адвокатите ќе се обидат да покажат дека трагедијата е резултат на институционални пропусти, а не на лична вина на нивните клиенти. За семејствата на 63-те загинати и за стотиците повредени, секое следно рочиште значи ново отворање на раната и истото прашање што одекнува од првиот ден: дали, по сите овие години, некој навистина ќе одговара.
