САД и Кина отворија нов фронт во трговскиот спор: од 14 октомври почнаа да наплатуваат дополнителни пристанишни давачки една на друга. Вашингтон воведе „порт-ентри“ такса за бродови поврзани со Кина, а Пекинг возврати со „специјална пристанишна давачка“ за бродови поврзани со САД. Мерките се насочени кон сопственост, операција, изградба или знаме на бродот, а не само кон товарот што го превезува. Аналитичарите предупредуваат на нарушувања во распоредите, пренасочување на флоти и дополнителни трошоци по синџирите на снабдување.

Кина почна да наплатува посебна такса за бродови што се американски по сопственост, операција, градба или знаме. Наплатата се врши при првото пристаниште на повик во Кина, со лимит до пет наплати по брод годишно. Стапката стартува со 400 јуани по нето-тон, расте на 640 јуани од 17 април 2026, на 880 јуани од 2027 и на 1.120 јуани од 2028. Има изземања за кинески изработени бродови и за празни пловила што влегуваат на ремонт.
Американската давачка се однесува на бродови поврзани со Кина (сопственик/оператор/изградба/знаме) и изнесува околу 50 долари по нето-тон. И тука важи ограничување на бројот годишни наплати по брод. САД ја оправдуваат мерката со наоди дека Кина користи нефер политики во бродоградбата, логистиката и морскиот превоз.
Превозниците и чартерите ги проверуваат договорите за тоа кој ја сноси новата давачка, зашто под стандардни клаузули таа може да падне на товар на чартерот или на сопственикот, зависно од типот на договорот (тайм/војаж чартер). Компаниите веќе објавуваат известувања до клиенти и ревидираат маршрути за да ги минимизираат наплатите во рамки на ограничувањата по брод.
Пазарните процени укажуваат дека двоцифрен дел од глобалните танкери и контејнерски бродови потенцијално влегува под новите критериуми (сопственост/операција/изградба/знаме), што може да ги зголеми цените на превоз и осигурување и да создаде „чекања“ при пристанишни формалности. Дел од операторите велат дека немаат американски врски за да паднат под кинеската такса, но други нема да можат лесно да го докажат тоа поради комплексни структури на сопственост.
Пекинг го постави потегот како симетричен одговор на американските давачки и пошироките ограничувања против кинеската бродоградба и логистика; од Вашингтон пристигнува реторика за дополнителни мерки, што го зголемува ризикот од нови кругови ескалација.