Украина јавно го претстави „Фламинго“ (FP-5) – нов домашен крстосувачки проектил на стартапот Fire Point, осмислен да погодува цели длабоко во внатрешноста на Русија. Според техничката директорка Ирина Терех, ракетата носи бојева глава тешка околу 1.150 килограми и може да лета до 3.000 километри. Таа вели дека развојот – од идеја до први успешни тестови – траел помалку од девет месеци и дека системот е целосно украинско производство.
Првите снимки и фабричките репортажи, објавени од Associated Press, покажаа финални линии каде што се склопуваат ракетите и потврдија клучни параметри: дострел околу 3.000 км и боева глава од приближно 1,15 тони; првите примероци, поради фабричка грешка во бојата, навистина имале розова „наковална“ носовка – оттука и ироничното име. Раководството на Fire Point тврди дека засега произведува околу една ракета дневно, со амбиција до октомври капацитетот да порасне на околу седум дневно.
Украинскиот претседател Володимир Зеленски на средба со новинари рече дека „Фламинго“ веќе ги поминал тестирањата и дека е „најуспешната ракета“ во арсеналот, најавувајќи повеќе примероци до декември и почеток на масовно производство кон крајот на декември или во јануари–февруари, зависно од финансирањето. Дел од украинските и меѓународни медиуми овие изјави ги пренесоа со оценка дека системот би можел да има одлучувачки ефект врз текот на војната.
Руската страна настапи со контра-наратив: државната агенција ТАСС го минимизираше значењето на „Фламинго“ и тврдеше дека зад него стои британско-емирати фирма, што Киев и Fire Point го отфрлаат. Во исто време, специјализираните аналитички медиуми предупредуваат дека, иако плановите за забрзана сериска изработка се амбициозни (до „7 на ден“), останува прашање колку брзо индустријата може реално да скалира.
Политичката рамка, пак, се заострува. Паралелно со најавите од Киев, американскиот претседател Доналд Трамп јавно оцени дека „тешко се добива војна без да се напаѓа територијата на напаѓачот“, сигнализирајќи поголема отвореност за украински удари внатре во Русија. Такви позиции, во комбинација со појавата на тешки далекуметни украински средства, би можеле да го поместат балансот на одвраќање – ако производството и логистиката ја следат политиката.
Украина веќе покажа дека знае да „сатиурира“ руската ПВО со сложени пакети дронови и ракети. Кога ќе пробие, мала боева глава на дрон ретко прави трајна штета врз рафинерии, енергетика или аеродроми. Тешка крстосувачка ракета со тонски товар е друга приказна: слични удари во минатото со полесни проектили запалија рафинерии со денови. Ако „Фламинго“ влезе во стабилна серија, стратешката длабочина на Русија станува почувствителна – од логистички јазли, преку аероинфраструктура, до рафинирачки капацитети. (Ова е и причината што Москва настојува да го дискредитира проектот уште на старт.)
Големата неизвесност останува индустриската: колку „брзо“ е доволно брзо? Fire Point кажува дека е на пат од „1 дневно“ до „7 дневно“ за неколку месеци – темпо што, ако се постигне, би значело стотици проектили годишно и нов степен на одвраќање. Но и скепсата е легитимна: суровини, моторна база, навигација, ПВО-пронишување, како и финансирање и одржување ќе ја тестираат издржливоста на програмата.
Дното на линијата: „Фламинго“ ја сумира украинската стратегија за автономно, домашно вооружување со капацитети кои носат оперативна тежина далеку зад фронтот. Доколку производството ја стигне амбицијата – и ако политичката поддршка за удари во руската позадина остане – ова оружје може да стане најсилната практична „безбедносна гаранција“ за Киев додека дипломатијата тапка во место.