За Хутите руските танкери не се мета за напад

Танкерите со руска нафта продолжуваат да пловат низ Црвеното Море непречено од нападите на Хутите врз бродовите и се соочуваат со помали ризици од конкурентите, објави агенцијата Ројтерс која се повикува на изјави на извршни директори на бродските транспортни компании, на аналитичарите и на достапните податоците за протокот на бродови во Црвеното Море.

Русија стана позависна од трговијата преку Суецкиот канал и Црвеното Море откако ја нападна Украина, што доведе до тоа Европа да воведе санкции за рускиот увоз и ја принуди Москва да извезува најголем дел од својата сурова нафта во Кина и Индија низ оваа поморска рута. Пред војната Русија повеќе извезуваше во Европа.

Русија има блиски врски со Иран, кој ги поддржува Хутите, и тоа можеби помогнало да се спречат напади, се заклучува во статијата на Ројтерс.

Бродовите што превезуваат руска нафта во најголем дел немаат врски со Израел, САД или Велика Британија, откако Хутите соопштија дека мета на нивните напади се бродовите поврзани со тие земји во напади за да покажат солидарност со Палестинците во Газа.

Санкциите на Г7 за руската трговија со нафта поради војната во Украина придонесоа за брзиот раст на флотата бродови во сенка што превезуваат санкционирана сурова нафта и гориво. Тие бродови се изнајмени од компании вообичаено регистрирани надвор од земји кои воведоа санкции кон Русија. Тие користат и поморски услуги и осигурување од земји кои не воведуваат санкции. Така, со помалку јасни врски со западните компании, тие бродови се со помала веројатност да бидат цел.

„Поголемиот дел од руската сурова нафта и гориво се транспортираат со флотата во сенка, така што веројатно нема да биде во ќорсокак на нападите на Хутите“, изјави за Ројтерс ветеранот во трговијата со нафта Ади Имшировиќ.

Многу бродови што превезуваат руски товари укажуваат дека не се поврзани со Израел преку сигнали од системите за автоматска идентификација (AIS) – кои јавно емитуваат информации, вклучувајќи ја позицијата и дестинацијата на бродот, рече аналитичарката на Vortexa, Мери Мелтон.

Русија, партнер на клучните арапски сили како Саудиска Арабија и Обединетите Арапски Емирати, покрај нејзините врски со Иран, ги осуди, како што ги нарече, „неодговорните“ напади, додека Кинеските власти извршија притисок врз Иран да ги заузда нападите врз бродови во Црвеното Море и да се погрижи тие напади да не им наштетат на кинеските интереси, изјавија ирански извори и дипломат за Ројтерс минатата недела.

Нападот на Хутите кон крајот на минатата недела врз танкер што превезувал гориво кое првично беше натоварено во Русија, веројатно нема да влијае на пошироките трговски текови на Русија бидејќи тој конкретен брод бил цел бидејќи имал врски со британски и американски компании, рече Мелтон од Вортекса.

„Танкерот имаше врски и со корпоративни ентитети со седиште во САД и во Велика Британија, така што другите бродови што превезуваат руски товари без овие врски не се соочуваат со сличен ризик“, рече таа.

Нападнатиот танкер „Марлин Луанда“ е во сопственост на Oceonix Services, компанија регистрирана во Велика Британија на адреса во Лондон, според податоците од друга компанија за следење Кплер.

Глобалниот трговец со стоки Трафигура, кој го поседуваше товарот, рече дека ги проценува безбедносните ризици од понатамошните патувања на Црвеното Море.

Четири танкери со руска сурова нафта „Урал“ поминаа низ теснецот Баб-ел-Мандаб, а други три се упатија кон југ преку Црвеното Море по нападот на бродот „Трафигура“ на 26 јануари, покажуваат податоците на Кплер.

Протокот на руска нафта треба да продолжи под услов да има економска смисла и да може да се набави осигурително покритие со оглед на нивото на побарувачка од Индија и Кина, изјави за Ројтерс Иан Вилкинсон, потпретседател на продажбата во Inchcape Shipping Services.

Западните танкери, сепак, најверојатно ќе се пренасочат подалеку од Црвеното Море и ќе пловат околу Кејп Добра Надеж, рече Шефали Шокин, водечки аналитичар за бродски превоз со сопственик на бродови од Дубаи.

Во секој случај, бродските транспортни компании се соочуваат со повисоки трошоци. Во Црвеното Море, сопствениците на бродови плаќаат повисоки тарифи за товар и екипаж, а премиите за осигурување од воен ризик се зголемија.