Кандидатката за градоначалник на Неготино, Марија Нацева, со статус дека „започна изградбата на кружниот тек кон Кавадарци“ го претвори општинскиот проект во кампањска бина. Настапувајќи истовремено како секретар на Општината и како кандидат, таа на терен прави „увид“, ја истакнува вредноста на проектот (9.265.257 денари, со општинско кофинансирање од 1.015.881 денари) и — најважно — на крај отворено повикува да се гласа „за број 9“ на 2 ноември. Токму оваа комбинација е учебнички пример за забранета и експлицитна злоупотреба: мешање службена позиција, јавни средства и механизација со партиска агитација.
Суштината не е во тоа дали кружниот тек е потребен, туку како се комуницира: службен функционер со пристап до општински ресурси го користи „моментот“ на градежни активности за директен изборен повик. Кога во исто време се споменуваат Светска банка и Министерството за транспорт и врски како финансиери, тоа не е информативна транспарентност, туку впрегнување на имиња на институции за партиска пропаганда — со што јавниот проект се брендира како партиско „испорачување“.

Ова е забранета пракса по секој здраворазумски и изборен стандард: службен профил и функција не смеат да се претворат во кампањски мегафон; општинската механизација и службената логистика не смеат да бидат сценографија за партиски слогани; јавните пари не смеат да се користат за политичка предност во финиш на трка. Во најмала рака, се руши еднаквоста на условите, а во реалност се испраќа порака дека општината е партиски штаб.
Одговорноста е проверлива во документи: договори, динамика, записници, кој и кога наредил теренска комуникација, со кои канали и ресурси. Ако Нацева сака да покаже дека „испорачува“, прв тест на кредибилитет е да ги објави целосните акти и да одвои секоја службена активност од партиската порака. Сè друго е експлицитна злоупотреба маскирана како „работа во полн ек“.
 
				 
				 
															