Зошто Вучиќ се двоуми да употреби репресивни мерки кон студентите за кршење на блокадите?

Можеби гласачите на Вучиќ посакуваат порепресивни мерки против студентските блокади, како и против граѓаните кои протестираат, но тој сепак не се грижи за тоа од неколку причини, се согласуваат соговорниците на „Данас“ и истражувачите на јавното мислење.

И поради ризикот протестот да стане уште помасовен, како и поради надворешниот притисок од Европската Унија.

Иако јавно се заканува цело време, како што правеше за време на неговото гостување на ТВ Пинк, во среда вечерта, на 23 април, кога рече дека државата само чека вистински момент да ги пробие студентските блокади, пред сè, Радио Телевизија на Србија, истиот ден претседателката на српскиот парламент, Ана Брнабиќ, го „исполни“ барањето на опозицијата да свика седница за реизбор на членовите на РЕМ.

Да посочиме дека ова е причината, односно условот студентите да ја прекинат блокадата на Јавниот сервис – изборот на нови членови на РЕМ.

„Интервенциите создаваат лоша слика за угледот“

• Скептичен сум дека владата ќе користи полициска репресија, не затоа што управува со податоци од анкети на јавното мислење, туку од неколку други причини – изјави за „Данас“ Бојан Клачар, директор на Центарот за слободни избори и демократија (ЦеСИД).

Прво, забележува тој, ваквите интервенции создаваат лоша репутација, и внатрешно, а уште повеќе надворешно.

• Второ, ваквите интервенции би се однесувале на деведесеттите години, кога Милошевиќ масовно ја користеше полицијата како репресивен механизам. Владата тоа не го сака. И трето, ваквите интервенции сега би значеле можни дополнителни катализатори за продолжување на протестот – вели Клачар.

Во врска со времетраењето на протестот и очекувањата на гласачите, соговорникот на „Данас“ истакнува дека е важно да се разбере дека гласачите на владата ја претпочитаат стабилноста како важна вредност и важно е владата да не користи сила за да ги убеди гласачите, туку да покаже дека може да управува со процесите и да обезбеди непречен живот и предвидливост.

• Досега, владата беше само делумно успешна во ова и секако е важно за нив да ја консолидираат својата политичка моќ за да му покажат на својот електорат (меѓу кој има многу постари луѓе со поавторитарни вредности) дека можат да гарантираат предвидливост на потезите и стабилност во политичкиот и економскиот живот – заклучува Бојан Клачар.

„Големо и сосема друго прашање е како полицијата ќе реагира на насилство врз студентите“

Според Ѓорѓе Вукадиновиќ, истражувач на јавното мислење и уредник на „Нова српска политичка мисла“, можеби на почетокот имало одредени дилеми и двоумења во овој поглед, дали гласачкото тело на Вучиќ очекувало негова „цврста рака“ и кршење на блокадите.

• Но, повеќемесечната агресивна режимска кампања и медиумското „пумпање“ на Вучиќ против универзитетите и студентите резултираа, верувам, речиси едногласно, не само во поддршка, туку сè повеќе во барање и очекување од прогресивниот електорат да преземе мерки против блокадите и „студентите-кои-не-сакаат-да-учат“ – објаснува Ѓорѓе Вукадиновиќ.

Вукадиновиќ вели дека ова е класа гласачи кои, во принцип, се склони кон „цврста рака“, а претходно споменатата кампања на Вучиќ, плус силните теории за „обоена револуција“ и „странски фактор“ кој наводно стои „зад“ протестите и блокадите дополнително го магнетизираа и разбеснија тврдото јадро на гласачите на прогресивците, а во помала мера и СПС.

• Значи, според мене, во овој поглед, опозицијата не треба да има премногу очекувања и надежи во врска со ставот на навивачите и гласачите на Вучиќ. Сепак, големо и сосема друго прашање е како оние кои се „воздржани“ и партиски неодлучни, па дури и самата полиција, би реагирале на насилство врз студентите, и ова е веројатно главната причина зошто Вучиќ сè уште се двоуми со репресивни мерки, иако е сè поблиску и склонен кон таква одлука – заклучува Ѓорѓе Вукадиновиќ.