Како да им се помогне на гладните во Газа, Судан, Сирија: Хуманитарната криза се продлабочува, помошта опаѓа

Хуманитарната организација „Помош за гладните во светот“ (Deutsche Welthungerhilfe) алармира на драматичен пораст на гладот ширум светот, предизвикан од војни, климатски промени и економски нееднаквости. Според нивниот годишен извештај за 2024 година, претставен во Берлин, кризата се продлабочува додека државната поддршка опаѓа, а потребите се сè поголеми.

„Свет без глад е сè уште возможен, но само ако тоа стане приоритет и се обезбедат доволно средства“, порачува организацијата.

Газа: Глад на работ на опстанок

Хуманитарната катастрофа во Газа е една од најтешките во последните децении. Повеќе од 90% од населението е раселено, а 345.000 луѓе се на работ на глад. Цените на основните прехранбени производи достигнуваат незамисливи висини – 25 килограми пченица чинат 520 долари.

Генералниот секретар на организацијата, Матијас Мор, изјави: „Дури и нашите хуманитарци немаа што да јадат.“ Тој ја опиша ситуацијата во Газа како најтешка што ја видел во неговата повеќедецениска кариера.

Судан: Заборавената катастрофа

Во Судан, каде што од 2023 година беснее крвав конфликт меѓу армијата и паравоени формации, 25 милиони луѓе зависат од хуманитарна помош, што е речиси половина од населението. Над 11 милиони се раселени, а пристапот до погодените области е речиси невозможен.

„Сè уште имаме луѓе на терен кои мораат да се кријат. Кога ќе добијат храна, тие ја дистрибуираат – ризикувајќи го својот живот“, вели Моге.

Сирија: 14 години војна, 15 милиони зависни од помош

Во Сирија, состојбата останува катастрофална и покрај политичките промени. Речиси 15 милиони луѓе не можат да си дозволат храна, а цените растат енормно – само во еден месец, лебот во Алепо поскапел за 900%. Хуманитарците ги поддржуваат локалните пекари за да спречат целосен колапс на снабдувањето.

Глад и конфликт – маѓепсан круг

Организацијата предупредува дека гладот и конфликтите се поврзани – без храна нема стабилност, нема мир. И обратно, без мир, нема услови за производство и дистрибуција на храна.

Претседателката Марлен Тиеме остро критикува: „Намалувањата на буџетот ги чинат луѓето животи. На хартија тоа е штедење. Во реалноста – глад и смрт.“

И покрај мрачната перспектива, пораката е јасна: сè уште има надеж – но таа бара итна и одлучна акција.