Иако државата се потпира на странски работници, нивното вработување е сè потешко, делумно поради ригорозните имиграциски политики што ги спроведува сегашната влада во Атина, пишува ДВ.
„Уште денес, на колена би отишла до црквата Мегалохари, само за да најдам работник на време за следната година“, вели Матина, сопственичка на бутик на островот Тиносу, осврнувајќи се на традиционалното поклонение што се одржува секоја година на 15 август.
На тој популарен остров, речиси на секој излог има знак „Се бара персонал“. Иако платите се повисоки отколку во Атина и е обезбеден сместување, нема работници.
Договори постојат, но странските работници се попречени од бирократијата
Минатата пролет, Грција потпиша договори со неколку земји, вклучувајќи ги Ерменија, Индија и Филипините, за доаѓање на 40.000 сезонски работници. Сепак, во пракса овие договори функционираат лошо, процесите се бавни, бирократијата е комплицирана, а понудите често се непривлечни.
Една од ретките што успеа да дојде во Грција е Тамар од Грузија.
„Работам тука еден месец“, рече млада продавачка во златарница на Тинос.
Таа воопшто не зборува грчки, но сопственичката е среќна што нашла работник.
Според податоците од Здружението на грчки хотелиери, во моментов има недостиг од најмалку 60.000 работници во туризмот, од келнери и готвачи до рецепционери и собарки.
Младите Грци си заминуваат, Албанците не се враќаат
Претседателот на Панхеленското здружение на вработени во туристичкиот и прехранбениот сектор, Јоргос Хосоглу, истакнува дека недостатокот на работници е резултат на пандемијата.
„Се соочуваме со невиден недостиг на квалификувани и искусни работници, особено во хотелската и угостителската индустрија“, рече Хосоглу.
Еден од главните проблеми е што работниците по сезона имаат право на надомест за невработеност само три месеци.
„Како преживуваат остатокот од годината, особено сега за време на продолжената криза со трошоците за живот?“, праша Хосоглу.
Младите Грци сè повеќе бараат сезонски работни места во Северна Европа или дури и во Исланд.
Во исто време, бројни Албанци кои со децении беа ‘рбетот на грчката работна сила сега се пред пензија или заминување во други земји што нудат подобри услови. Покрај 60.000 работници во туризмот, на Грција ѝ недостасуваат и околу 60.000 работници во градежништвото и исто толку во земјоделството.
Грција воведе дополнителни ограничувања за странски работници
И покрај очигледната потреба од странски работници, владата на премиерот Киријакос Мицотакис се одлучи за построг пристап. Наместо да ја олесни миграцијата, тој се фокусира на заострување на законите и привлекување на конзервативните гласачи.
Поранешниот министер за миграција Макис Воридис го „замрзна“ продолжувањето на дозволите за престој, а новиот министер, Танос Плеврис, познат по своите екстремни ставови, веднаш се фокусираше на депортациите и ограничувањата за азил.
„Кој и да е нелегално во нашата земја има две опции: затвор или враќање“, рече Плеврис во Копенхаген на неодамнешниот состанок на министрите на ЕУ, а министерството веќе започна кампања со оваа порака преку социјалните мрежи.
Во исто време, според податоците на грчкото Министерство за труд, од почетокот на годината, 9.000 луѓе пристигнале нелегално во Грција, претежно преку Крит.