ВИ ќе го олесни синхронизирањето на јазици за филмови, но ќе биде пречка за интеркултурализмот

Наоѓањето меѓународни филмови што би можеле да бидат привлечни за американскиот пазар е важен дел од работата на XYZ Films.

Максим Котреј е главен оперативен директор во независното студио со седиште во Лос Анџелес.

Тој вели дека американскиот пазар отсекогаш бил тежок за филмови на странски јазици.

„Тоа беше ограничено на гледачите на крајбрежјето на Њујорк преку филмови од арт-хаус“, вели тој.

Делумно е јазичен проблем.

„Америка не е култура која пораснала со титлови или синхронизација како што има Европа“, истакнува тој.

Но, таа јазична пречка можеби полесно ќе се надмине со нов систем за синхронизирање управуван од вештачка интелигенција.

Аудиото и видеото од неодамнешниот филм „Набљудувајте го небото“, шведски научно-фантастичен филм, беа внесени во дигитална алатка наречена DeepEditor.

Тој го манипулира видеото за да изгледа како актерите навистина да го зборуваат јазикот на кој е направен филмот.

„Првиот пат кога ги видов резултатите од технологијата пред две години, мислев дека е добра, но откако ја видов најновата верзија, е неверојатна. Убеден сум дека ако просечниот човек ја гледаше, немаше да ја забележи – ќе претпоставеше дека зборува на кој било јазик“, вели г-дин Котреј.

Англиската верзија на „Watch The Skies“ беше објавена во 110 кина на AMC низ САД во мај.

„За да се контекстуализира овој резултат, ако филмот не беше синхронизиран на англиски, филмот никогаш немаше да стигне во американските кина“, вели г-дин Котреј.

„Американската публика можеше да види шведски независен филм што инаку само многу мала публика би го видела.“

Тој вели дека AMC планира да емитува повеќе вакви изданија.

DeepEditor е развиен од Flawless, со седиште во Сохо, Лондон.

Сценаристот и режисер Скот Ман ја основа компанијата во 2020 година, работејќи на филмови како Heist, The Tournament и Final Score.

Тој сметаше дека традиционалните техники на синхронизација за меѓународните верзии на неговите филмови не се совпаѓаат сосема со емоционалното влијание на оригиналите.

„Кога работев на „Heist“ во 2014 година, со брилијантна екипа, вклучувајќи го и Роберт Де Ниро, а потоа го видов тој филм преведен на друг јазик, тогаш првпат сфатив дека не е ни чудо што филмовите и телевизијата не патуваат добро, бидејќи стариот свет на синхронизацијата навистина менува сè во врска со филмот“, вели г-дин Ман, кој сега живее во Лос Анџелес.

„Сè е несинхронизирано и се изведува поинаку. А од пуристичка перспектива на филмското творештво, остатокот од светот го гледа производот од многу понизок квалитет.“

Flawless разви сопствена технологија за идентификување и модифицирање на лица, врз основа на метод првпат претставен во истражувачки труд во 2018 година.

„DeepEditor користи комбинација од откривање на лица, препознавање на лица, откривање на обележја [како што се црти на лицето] и 3D следење на лица за да го разбере изгледот на актерот, физичките дејства и емоционалната изведба во секој кадар“, вели г-дин Ман.

Технологијата може да ги зачува оригиналните изведби на актерите на различни јазици, без преснимања или повторно снимање, намалувајќи ги трошоците и времето, вели тој.

Според него, „Набљудувајте го небото“ бил првиот целосно визуелно синхронизиран игран филм во светот.

Освен што му дава на актерот впечаток дека зборува на друг јазик, DeepEditor може да пренесе и подобра изведба од еден пристап во друг или да замени нов дијалошки стих, а воедно да ја задржи оригиналната изведба со нејзината емоционална содржина недопрена.

Благодарение на експлозијата на стриминг платформи како што се Netflix и Apple, глобалниот пазар на филмска синхронизација се очекува да се зголеми од 4 милијарди американски долари (3 милијарди фунти) во 2024 година на 7,6 милијарди долари до 2033 година, според извештајот на Business Research Insights.

Г-дин Ман не сака да каже колку чини технологијата, но вели дека варира во зависност од проектот. „Би рекол дека чини околу една десетина од цената на снимањето или менувањето на кој било друг начин“.

Неговите клиенти доаѓаат од „скоро сите навистина големи стримери“.

Г-дин Ман верува дека технологијата ќе им овозможи на филмовите да бидат гледани од поширока публика.

„Постои огромна количина неверојатни видови кино и телевизија што едноставно никогаш не ги гледаат луѓето што зборуваат англиски, бидејќи многумина не сакаат да ги гледаат со синхронизација и титлови“, вели г-дин Ман.

Технологијата не е тука за да ги замени актерите, вели Ман, кој вели дека се користат гласовни актери, наместо да се заменуваат со синтетички гласови.

„Она што го откривме е дека ако ги направите алатките за вистинските креативци и самите уметници, тоа е правилниот начин да се направи тоа… тие добиваат еден вид моќни алатки за да ја создаваат својата уметност и тоа може да се вгради во готовиот производ. Тоа е спротивно на многу пристапи што ги имаат преземено другите технолошки компании.“

Сепак, Нета Александар, доцент по филм и медиуми на Универзитетот Јеил, вели дека иако ветувањето за поширока дистрибуција е примамливо, користењето на вештачката интелигенција за реконфигурирање на претставите за не-домашни пазари ризикува да ја еродира специфичноста и текстурата на јазикот, културата и гестот.

„Ако сите странски филмови се адаптираат да изгледаат и звучат англиски, односот на публиката со странското станува сè помедијарен, синтетички и дезинфициран“, вели таа.

„Ова би можело да ја обесхрабри меѓукултурната писменост и да ја дестимулира поддршката за проекции со титлови или на оригинален јазик“.

Во меѓувреме, вели таа, поместувањето на титловите, клучна алатка за учениците на јазици, имигрантите, глувите и наглувите гледачи и многу други, покренува загриженост за пристапноста.

„Затворените титлови не се само заобиколување; тоа е метод за зачувување на интегритетот на визуелното и аудитивното раскажување приказни за разновидна публика“, вели проф. Александар.

Заменувањето на ова со автоматизирана мимикрија сугерира вознемирувачки пресврт кон комодифицирана и монолингвална филмска култура, вели таа.

„Наместо да се прашуваме како да се олесни гледањето странски филмови за публиката што зборува англиски, можеби е подобро да се прашаме како да изградиме публика што е подготвена да се сретне со разновидно кино според негови услови.“