Во реонскиот центар на општина Аеродром, проектот за новиот парк „Радост“ кој требаше да биде готов за една година, се покажа како симбол на доцнење — изградбата траеше речиси четири години до моментот кога општината го објави финалниот стадиум на уредување. Оваа разлика меѓу ветеното и оствареното ја потенцира локалната критика и политичките притисоци со наближување на изборите.

Локалните медиуми пишуваат дека паркoт е проект на површина од околу 6.000 метри квадратни, со ново зеленило, урбана опрема и детски реквизити; дел од финансирањето било обезбедено и од Делегацијата на Европската Унија во Скопје и од приватни компании. Според јавните текстови, наместо интензивна едногодишна работа, првите две години локацијата беше делумно раскопана и застојот го попречуваше редовното завршување.
Општината од своја страна информира дека уредувањето е во завршна фаза и дека, во зависност од временските услови, паркот ќе добие финален изглед наскоро — објава што се појави на официјалната страница на Општина Аеродром. Оваа службена верзија дава тон на оптимизам, но локалните репортажи забележуваат дека при приемот имало места со неискосена или оштетена трева и дека некои елементи сè уште бараат довршување.
Од текстовите и јавните извештаи можат да се издвојат неколку фактори кои веројатно придонесоа за одложувањата: промени во локалната власт и управата, застанати или парцијални градежни работи (раскопување без интензивно следење), финансирање (најавено партнерство меѓу ЕУ и приватен сектор) и евентуални проблеми со имплементацијата и надзорот. Овие причини се извлекуваат од јавните написи и коментари, а за точна администрациска хронологија ќе треба увид во договорите и градежните дневници.
Што значи ова за жителите
За жителите на Аеродром, доцнењето значи: одложено користење на зелени површини и детски реквизити, и дополнителна изборна реторика во која проекти се користат како симболи на успех или неуспех на локалната власт. Исто така, кога јавни средства и странски (ЕУ) донации се вклучени, јавноста има право на поголема транспарентност за тоа како се трошат парите.