По објавата на годишниот извештај на Европската комисија, владејачката ВМРО-ДПМНЕ одговори со јазик на омаловажување: документот од Брисел го нарече „извештајче“, оценувајќи дека е дел од „политички условувања и притисоци“ и дека вакви и слични „извештајчиња“ ќе продолжат додека не се затвори спорот со Бугарија.
Реакцијата уследи речиси паралелно со медиумските преноси на клучните критики во делот на правосудството и владеењето на правото и по јавната порака на евроамбасадорот Рокас за пакетот извештаи за 2025.
Партискиот центар за комуникации ја надгради тезата: Македонија „ќе продолжи со реформите на европскиот пат“ независно од „условувањата“, додека критиките од домашната опозиција (СДСМ) за „најлош извештај во последна деценија“ беа отфрлени како дел од „бугарско сценарио“.
Истовремено, дел од независните медиуми поентираа дека власта фактички признава дека извештајот е лош, но го минимизира како форма, не како содржина.
Политичката рамка останува позната: Брисел го повторува спискот на системски слабости; Скопје возвраќа со реторика на суверенитет и наратив за „условувања“. Во ваков декор, квалификацијата „извештајче“ повеќе зборува за внатрешниот политички рефлекс отколку за тежината на документот – кој, и кога е непријатен, останува референтна мапа за реформите.

