Skip to content
Ленче Софрониевска, истакнат правник и судија која остави длабок печат врз создавањето на современиот македонски правосуден систем, почина во средата на 26 ноември на 77-годишна возраст, соопшти семејството. Со нејзиното заминување, македонската правна заедница останува без една од најпрепознатливите фигури во периодот на транзицијата од еднопартиски систем кон плуралистичка демократија и независна држава.
Родена на 14 јануари 1948 година во Скопје, Софрониевска рано ја гради својата професионална биографија во судството. Во 1974 година е избрана за судија во Општинскиот суд Скопје 2, со што станува една од најмладите судијки во тогашната Социјалистичка Република Македонија. Во времето на претходниот систем била претседател на Судот на здружен труд и член на Претседателството на ЦК СКМ, позиција која носела висока политичка и институционална одговорност.
По прогласувањето на независноста, нејзината улога се префрла во самиот центар на новоформираната државна архитектура. Софрониевска најнапред била советник во првата Влада на Република Македонија, а потоа и генерален секретар на Владата – функција на која, во чувствителни години на државно конституирање, учествувала во поставување на новите институционални темели.
Паралелно со задачите во извршната власт, таа останува силно присутна и во судската сфера. Била судија и претседател на Апелациониот суд во Скопје, еден од клучните судови во системот, каде се креира и уедначува праксата за низа важни правни области. Истовремено, делувала и како член, а потоа и претседател на Републичкиот судски совет – тело кое има централна улога во изборот, унапредувањето и одговорноста на судиите.
Во текот на својата кариера, најголем дел од професионалниот ангажман го посветила на реформите во правосудството и зацврстувањето на неговата институционална независност. Нејзините колеги ја паметат како гласен поддржувач на идејата дека судството мора да биде јасно одвоено од извршната и законодавната власт, во време кога овие принципи сè уште се граделе и проверувале во практика.
До пензионирањето работела како адвокат, пренесувајќи го своето долгогодишно судско искуство во застапување на граѓаните и правните субјекти пред судовите. Така, од позиција на судија и судски функционер, ја завршува кариерата на другата страна од судската клупа – како адвокат кој го познава системот „одвнатре“ и кој умее да ги препознае слабостите, но и можностите за подобрување.
