Skip to content
Има слика што ја доловува заканата од белото христијанското националистичко движење – и како тоа би можело да стане уште поопасно во следните четири години, пишува Си-Ен-Ен.
Направена за време на бунтот на 6 јануари, на фотографијата се гледа осамен Белец, со главата притисната во молитва на масивен дрвен крст, свртен кон зградата на американскиот Капитол со купола. Американско знаме стои како чувар на јарболот покрај Капитол под страшното сиво небо.
Фотографијата прикажува човек во бунтовнички религиозен став што се обидува да упадне во салите на американската моќ. Она што е вознемирувачко и што го најави фотографијата четири години подоцна е дека голем дел од верската ревност што го хранеше „трампизмот“ и МАГА, веќе не е надвор од портите на моќта. Многу од следбениците на тоа движење сега се внатре, бидејќи нивниот избраник, Доналд Трамп, се враќа овој месец во Овалната соба.
Ова е сценарио со кое Американците би можеле да се соочат во вториот мандат на Трамп. Под Трамп, христијанските националисти ќе имаат невиден пристап до моќта на федералната влада. Републиканската партија на Трамп има обединета контрола врз Конгресот. И конзервативното супермнозинство, кое веќе ја замати границата помеѓу поделбата на црквата и државата во серија одлуки кои ги фаворизираат христијанските интереси, го контролира Врховниот суд на САД.
Трамп не се воздржуваше да го поддржува, да го застапува и да го користи ова движење. Тој водеше претседателска кампања која беше преполна со слики и реторика на белиот христијански национализам. Тој во октомврискиот предизборен говор вети дека ќе формира работна група за искоренување на „антихристијанската пристрасност“ и обновување на моќта на проповедниците во Америка, притоа давајќи пристап до групата што ја нарекува „мои прекрасни христијани“.
„Ако влезам, ќе ја користите таа моќ на ниво што никогаш порано не сте го користеле“, рече Трамп на годишниот собир на националните религиозни радиодифузери во Тенеси за време на кампањата претходно оваа година.
Трамп ја доби поддршката од околу 8 од 10 бели евангелистички гласачи на претседателските избори во ноември. Речиси две третини од белите евангелистички протестанти во САД се опишаа себеси како симпатизери или приврзаници на христијанскиот национализам во истражување од февруари 2023 година.
Научниците го нарекоа белиот христијански национализам „измамничко христијанство“ чии приврзаници користат религиозен јазик за да го прикријат сексизмот и непријателството кон црнците и не-белите имигранти во потрагата да создадат бела христијанска Америка.
Значи, како би можел да изгледа животот во текот на следните четири години за Американците кои не се претплатиле на ова движење?
CNN го постави тоа прашање на Кристин Кобес Ду Мез, една од најистакнатите авторитети на нацијата за христијанскиот национализам. Ду Мез е историчар и автор на бестселерот на Њујорк тајмс, „Исус и Џон Вејн: Како белите евангелисти ја корумпираа верата и ја разбија нацијата“. Нејзината книга стана извор за разбирање на христијанскиот национализам. Тоа објаснува како пипалата на движењето допираат длабоко во американската историја и поп културата.
За многу луѓе, прогласувањето на Америка за христијанска нација може да изгледа безопасно. И важно е да се разликуваат христијанските националисти од патриотските христијани кои имаат поинклузивен поглед за тоа што треба да биде Америка. Но, Ду Мез вели дека христијанскиот национализам е на крајот некомпатибилен со американската демократија.
„Ова не е плуралистичка визија за собирање на сите Американци или визија за компромис“, вели Ду Мез, професор по историја на Универзитетот Калвин во Мичиген и соработник во Центарот за филозофија на религијата на Универзитетот во Нотр Дам. „Тоа е визија за преземање на власта и користење на таа моќ за воведување на „христијанска Америка“.
Си-Ен-Ен неодамна разговараше со Ду Мез за ова движење и за тоа што Американците би можеле да очекуваат за време на вториот мандат на Трамп. Нејзините коментари беа уредени за краткост и јасност.
На прашањето што ќе направи победата на Трамп за белохристијанското националистичко движење, Ду Мез вели:
Тоа ќе го охрабри и зајакне белохристијанското националистичко движење. Најверојатно, тоа ќе го институционализира белохристијанскиот национализам. Ќе ја трансформира нашата влада, со цел да го трансформира нашето општество. Тоа најверојатно ќе ги постави белите христијански националисти на позиции со огромна политичка моќ. Може да биде трансформативен.
