Која е Афродити Латинопулу, „вистинската Македонка, а не лажна како тие од Скопје“?

Јавноста во Македонија денеска се запозна со Афродити Латинопулу, европратеничката од Грција која на дебатата за извештајот за нашата земја во Европскиот парламент на говорница рече дека таа „вистинската Македонка, а не лажна како тие од Скопје“.

Афродити Латинопулу е родена на 29 април 1991 година во Солун. Таа е грчка политичарка, основачка и лидерка на крајно десничарската политичка партија „Глас на разумот“. Беше избрана за членка на Европскиот парламент на изборите за Европскиот парламент во 2024 година.

Афродити Латинопулу е гласен критичар на Северна Македонија, особено во врска со спорот за името на Македонија. Таа е критична кон употребата на симболи и фигури од страна на Северна Македонија што Грција ги смета за дел од своето културно наследство, како што се Сонцето од Вергина и Александар Велики. Латинопулу, исто така, ја обвини Северна Македонија за промовирање иредентистички претензии, сугерирајќи желба за територијална експанзија во Грција, Бугарија, Албанија и Србија.

Идеологијата на Латинопулу е опишана како ултранационалистичка, антикомунистичка и крајно десничарска. Таа е против правото на абортус, се спротивставува на ЛГБТ правата и изразува хомофобични, трансфобични и антиимигрантски ставови. Постојано повикува на затворање на границите. Латинопулу е исто така отворено за смртна казна.

Иако самате себеси не се нарекува крајно десничарка, таа активно ги поддржува и соработува со европски политичари кои често се поврзуваат со оние кои некои ги обвинуваат дека се од екстремната десница, како што се Марин Ле Пен и Џорџија Мелони. На 29 јуни 2024 година, таа ги повика француските граѓани да гласаат за Марин Ле Пен и Џордан Бардела за борба против „исламизацијата“, запирање на имиграцијата и спречување на демографското „самоубиство на Европа“ на она што таа го смета за нејзино домородно население.

Таа изрази восхит кон Виктор Орбан, наведувајќи дека тој „нема нула нелегални мигранти и го слуша и почитува својот народ“, обвинувајќи ги повеќето други европски лидери дека ги игнорираат желбите на гласачите за помала миграција.

Таа постојано предизвикуваше реакции со своите ставови за биолошката природа на жените и половите и други прашања за човековите права, кои неколку грчки новинарски организации ги осудија како говор на омраза.