Аеродромци седете дома сѐ е во ред!

Истиот воздух го дишеме сите — колку уште?“ Со ова расположение жителите на Аеродром повторно го блокираа кружниот тек кај „бул. Киро Глигоров“ и АСНОМ, пред мостот, барајќи итно и трајно решение за Вардариште — дивата депонија која по големиот пожар од пред десетина дена остави зад себе денови на чад, миризби и страв. Граѓанската иницијатива „Стоп за Вардариште“ порача дека „ветувањата се потрошени“, а на транспаренти се читаше и прашањето „Премиерот дише ист или различен воздух?“ — јасен одговор на изјавите дека мерните параметри „не се алармантни“.

Паралелно со улицата, институциите објавија први чекори. Основното јавно обвинителство поднесе обвинение против три лица кои, според обвинението, со нерегуларен откуп и складирање отпад создале диви жаришта на дел од локацијата во Вардариште; во тек се и други наредби за откривање сторители. Министерството за животна средина, пак, донесе одлука за забрана на движење на целата локација и ангажирање обезбедување, додека Дирекцијата за заштита и спасување нагласи дека гаснењето се врши со специјална пена поради хемиско-биолошките процеси што создаваат запаливи гасови во длабочината — „со вода не може“. За стабилизирање на жариштата беше вклучен и авион „Ер Трактор“.

Еволуира протестот во марш. Има надеж! Од раскрсница се селиме пред општина Аеродром! pic.twitter.com/Fvd0uq104X

— Nidzovski (@Nidzovski) September 11, 2025

Но додека соопштенијата стигнуваат, мирисот останува. Вечерва повторно се спушти „смрдлива магла“ од правец на „Дрисла“ кон јужните и источните населби: Драчево, Усје, Припор, Пинтија, Кисела Вода, Горно и Ново Лисиче, Аеродром, Центар и селата кон исток. Граѓаните се советуваат да останат дома и да не отвораат прозорци, иако официјално се тврди дека „воздухот не претставува опасност по здравјето“.

Во последниов бран реакции власта ветува „системско решение“ за скопската депонија, но јавноста со право бара рокови, одговорни и план што оди подалеку од пена и забрани за движење. Вардариште не е настан — тоа е хронична состојба што години се одржува со импровизации и префрлање вина. Ако институциите навистина сакаат да ја срушат оваа спирала, ќе мораат да објават транспарентен патоказ: оградување и санација на локацијата, строг инспекциски надзор и казни за незаконско складирање, модернизација на управувањето со отпад (сортирање, компостирање, контрола на метан), мерења во реално време со јавен пристап и механизам за брзо предупредување. Додека тоа не се случи, секоја тивка ноќ што повторно „мириса на канцер“, како што велат луѓето во Аеродром, ќе биде уште еден доказ дека проблемот не е во чадот — туку во недостигот од политичка волја да се расчисти изворот.