Бројот на потврдени светови надвор од нашиот Сончев систем го надмина прагот од 6.000 – јубилеј што доаѓа речиси три децении по првата егзопланета околу ѕвезда налик на Сонцето, 51 Пегаси б (6 октомври 1995).
Набројувањето го одржува Архивата за егзопланети на НАСА (NExScI, Caltech/IPAC) и се ажурира континуирано, па не постои „една“ планета што би била прогласена за „шестилјадита“. Последната неделна надградба ја крена бројката на 6.007, со 18 нови тела – меѓу нив и неколку директно снимени млади планети во системот WISPIT и микроленсинг откритијата како KMT-2023-BLG-1896Lb (планета налик на Нептун со маса колку 16,35 Земји).
Во оваа статистика доминираат резултатите од мисиите на НАСА: пензионираниот „Кеплер“ идентификуваше над 2.600 светови, а „ТЕСС“ досега потврди 693 – бројки што ја илустрираат транзитната метода како столб на ерата на егзопланети.
Паралелно, каталогот бележи разновидност: илјадници „нептунски/урановски“ планети со лесни атмосфери (водород/хелиум) и карпести супер-Земји, кои го хранат клучното прашање – колку чести се условите слични на Земјата и каде да ги бараме.
Историјата на полето останува сидрена во 51 Пегаси б – „жешкиот Јупитер“ на 50 светлосни години што во 1995 ги натера астрономите да ги преразгледаат теориите за формирање планети; неговите откривачи, Мишел Мејор и Дидие Ќело, добија Нобелова награда (2019). Од тој пресврт до денес, научниците го поместуваат фокусот кон спектроскопија на атмосфери (вкл. TRAPPIST-1e) и кон млади системи каде што планетите се „фатени“ среде формирање – сигнал дека влегуваме во „следното големо поглавје“ на истражување.