Кога температурите паѓаат, а вирусите шетаат меѓу населението, многумина се враќаат на старите рецепти на бабите. Една од најценетите зимски „лекарства“ на традиционалната трпеза е токму расолницата – течноста од киселата зелка, која со генерации се пие како природен засилувач за организмот.
Расолницата настанува при ферментацијата на зелката, процес во кој се развиваат млечнокисели бактерии и се ослободува богат коктел од витамини и минерали. Во народната медицина се смета дека е особено корисна за имунитетот, варењето на храната и општата виталност во текот на зимата.
Во нејзиниот состав, според традиционалните верувања и анализи на ферментирана зелка, се присутни витамини од групата Б, како и витамини Ц, Е и К. Расолницата содржи и магнезиум, цинк, калциум и сулфур – елементи важни за нормално функционирање на мускулите, коските и нервниот систем. Често се споменува и т.н. „витамин У“ – соединение поврзано со заштита на слузницата на желудникот и дванаесетпалечното црево, за кое во народот се верува дека помага кај чир и иритации, иако научните докази се уште се ограничени.
Затоа во традицијата расолницата се препорачува како потпора за:
– јакнење на одбранбениот систем во сезоната на настинки
– подобрување на дигестијата и регулирање на работата на цревата
– поддршка кај лица со висок притисок, реума или астма
– смирување на желудникот после тешка или масна храна
Најчесто се пие како мал утрински ритуал – една чаша на празен стомак или во текот на денот, особено во студените месеци. Освен како напиток, расолницата може да се додаде и во супи или јадења од зелка, за да даде дополнителен вкус и хранлива вредност.
Важно е, сепак, да се има предвид дека расолницата е и солена. Луѓе со висок крвен притисок, бубрежни заболувања или други хронични состојби треба да бидат внимателни со количината и да се консултираат со лекар пред да ја воведат како секојдневна навика. Расолницата не е замена за терапија, туку може да биде дел од балансиран режим на исхрана.
Во еден зимски ден, чаша топла супа и малa чаша расолница можат да бидат совршена комбинација на традиција и грижа за себе – под услов да се пијат умерено и свесно, без да им се препишуваат „чудотворни“ својства.

