Skip to content
Осум месеци по ноќта кога во дивата дискотека „Пулс“ во Кочани загинаа 63 млади, а над 200 беа повредени, второто рочиште од судењето уште еднаш покажа дека борбата за правда ќе биде долга и исполнета со правно-технички препреки. Во судницата во „Идризово“ денес повторно седнаа 37 обвинети – 34 физички и три правни лица, меѓу кои сопственици, управители, инспектори, поранешни градоначалници, членови на обезбедување и државни службеници, обвинети за тешки дела против општата сигурност.
Во фокусот на денешниот ден не беа сведоци и распрашување, туку самиот темел на постапката – интегрираното обвинение и хаотичната доказна документација. Одбраната остро реагираше дека новата, ревидирана верзија на обвинението суштински го менува времето на извршување на кривичните дела и опфатот на докази, па затоа, според адвокатите, се работи за практично нов обвинителен акт, поднесен во фаза кога таква измена не е дозволена. Тие посочија дека во првичниот обвинителен акт временската рамка била од 2005 до 2024 година, додека во интегрираното обвинение се појавува период од 2012 до 16 март 2025, со прецизни дати за тоа кога одделни обвинети стапиле на функциите и наводно не постапиле по закон.
Како дополнителен спорен момент, бранителите посочија дека во една од точките за првпат се спомнува конкретен датум на преземање дејствија – датумот на закажување на концертот – и се воведува ново лице, организатор на пиротехника, што тие го читаат како проширување на обвинението. Воедно, редуцираната листа на докази, најавена како скратување, во практика значела и нови материјали, особено во делот на обезбедувањето и вработените во Општина Кочани. Одбраната тврдеше дека доказните прилози се измешани, ненумерирани и тешко прегледни, и побара Одделението за организиран криминал да ги среди и нумерира за да се овозможи фер одбрана.
Обвинителството, пак, остана на ставот дека не станува збор за ново обвинение, туку за интегрирање на веќе одобрените акти – оној за „Пулс“ и оној за агенцијата „Рубикон“, фирмата што го обезбедувала локалот. Според обвинителите, објективниот и субјективниот идентитет на делото не е променет, суштинските елементи и правната квалификација остануваат исти, а временската рамка само е прецизирана по обвинет, за да стане појасно кој во кој период, како службено лице, не постапувал според закон.
Судечкиот совет денес пресече помеѓу овие два наратива: формално оцени дека интегрираното обвинение не претставува нов обвинителен акт, бидејќи нема нови дејствија, нови оштетени, ниту нова правна квалификација. Промената, како што истакна судијката Дијана Груевска-Илиевска, е во тоа што за секој обвинет поединечно е прецизирана временската рамка. Во исто време, Советот ја прифати клучната забелешка на одбраната – дека обвинетите воопшто не го добиле интегрираното обвинение со новата листа на докази. Судот објави дека не е работа на адвокатите да бидат „поштенска служба“ и најави дека денес и утре обвинението ќе им биде доставено директно: по електронски пат за оние на слобода, а писмено за обвинетите во притвор.
Токму поради ова, второто рочиште не донесе тоа што јавноста го очекуваше – изјаснување за вина и воведни зборови на одбраната и обвинителството. Наместо тоа, судот реши денешниот термин да го искористи за изјаснување на оштетените и нивните застапници за побарувањата за надомест на штета, а продолжението по кривичниот дел да го закаже за 2 декември, кога се очекува сите обвинети да го имаат пред себе интегрираното обвинение и уредената листа на докази.
Надвор од судницата, приказната изгледаше поинаку – без правни термини и интегрирани акти, со фокус на човечката загуба. Јулија Златкова, мајка на загинатиот Томас, облечена во црна маица со ликот на својот син, повтори дека осум месеци родителите живеат во агонија и дека „мора да има правда за нашите убиени деца“. Таа го нарече случајот „геноцид“ извршен од корумпиран систем и праша кој му дозволил на сопственикот и на сите кои имале надлежност да ги „задуши и убие“ децата – од семејството и обезбедувањето, до инспекторите, градоначалниците и министрите.
Паралелно со овој главен процес, во позадина течат и други постапки поврзани со „Пулс“ – од истрагите за даночни инспектори и службеници осомничени за мито и корупција, до дисциплински и кривични постапки против оние што требало да го контролираат работењето на дивата дискотека. Овој расплет ја покажува сложеноста на случајот: не станува збор за една погрешна одлука или за еден „лош газда“, туку за мрежа од институционални пропусти и компромиси што довеле до најтешката цивилна трагедија во поновата македонска историја.
Второто рочиште, наместо да донесе јасни позиции на обвинетите, повторно ја отвори темата за тоа колку нашиот систем е во состојба да води фер и ефикасен процес во предмет со 37 обвинети и повеќе од 250 оштетени. Додека адвокатите бројат ненумерирани докази и спорни формулации, а обвинителството уверува дека суштината е иста, родителите од надвор потсетуваат дека зад секој правен термин стои човечко име, млад живот и незатворена рана. Следното рочиште на 2 декември ќе покаже дали судот успеал да го надмине техничкиот хаос и да му се доближи барем чекор поблиску до суштината: кој требало да спречи 63 млади животи да згаснат во една мартовска ноќ во Кочани.
