Skip to content
Ексклузивно откритие на „Вашингтон пост“ вели дека американскиот претседател Доналд Трамп ова лето одбил да одобри повеќе од 400 милиони долари воена помош за Тајван, додека администрацијата се обидува да постигне трговски договор и можен самит со кинескиот лидер Си Џинпинг. Според петмина соговорници запознаени со процесот, пакетот вклучувал муниција и автономни дронови. Одлуката може да биде поништена, но сигнализира заокрет кон повеќе трансакциски пристап: наместо грант-помош, администрацијата фаворизира идни продажби што Тајван би ги финансирал сам.
Информацијата ја пренесоа и други релевантни медиуми. „Блумберг“ јавува дека Трамп одбил да потпише пакет „над 400 милиони долари“, поврзувајќи ја паузата со трагање по поширок договор со Пекинг.
Ваквиот зафат доаѓа по месеци интензивни маневри во односите САД–Кина и наспроти континуираниот притисок на ПЛА околу островот. Истовремено, тој е конзистентен со поранешни изјави на Трамп дека Тајван „треба да плати“ за сопствената одбрана, што аналитичарите одамна го читаат како сигнал за помалку грантови и повеќе комерцијални продажби. Но критичарите предупредуваат дека секоја пауза во директната поддршка носи ризик да го охрабри Пекинг, особено кога Вашингтон досега испорачуваше и грантови и побрзи трансфери.
Клучниот политички момент е дилемата меѓу „договор со Кина“ и „присуството во Тајванскиот Теснец“. Минатите месеци Пентагон формално ја постави одвраќачката стратегија кон Кина како врвен приоритет – чекор што во Тајпеј беше прочитан како уверување. Затоа, извештаите за стопирање грант-пакет отвораат прашања: дали САД се пренасочуваат кон модел во кој Тајван купува повеќе со сопствени средства или станува збор за преговарачка тактика во очекување на поширок договор со Пекинг? Одговорот, според Белата куќа, сè уште е отворен – „конечна одлука нема“.
Во ваков контекст, наративот не е само за 400 милиони долари, туку за рамнотежата помеѓу геополитичка трговија и безбедносен кредибилитет. Ако паузата се претвори во долгорочна политика, ќе значи потпирање на продажби наместо грантови; ако се ревидира, ќе биде сигнал дека Вашингтон е подготвен да плати и политичка и буџетска цена за одвраќање на Пекинг. Моментално, сите очи се свртени кон следните чекори на Белата куќа и евентуалниот календар за трговски разговори со Кина.
